علائم ایمنی دوش اضطراری

اولین 10 تا 15 ثانیه بعد از قرار گرفتن در معرض ماده خطرناک ، به ویژه ماده خورنده ، بسیار مهم است. به تاخیر انداختن درمان حتی برای چند ثانیه ممکن است باعث صدمات جدی شود.دوش های اضطراری و ایستگاه های شستشوی چشم ، آلودگی به موقع را مهیا می کنند. آنها به كارگران اجازه می دهند مواد خطرناك را كه می توانند صدمه ببینند دور كنند.قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی تصادفی حتی با کنترل های مهندسی خوب و اقدامات احتیاطی ممکن است رخ دهد. در نتیجه ، نگاهی فراتر از استفاده از عینک ، سپرهای صورت و رویه های استفاده از تجهیزات محافظ شخصی ضروری است. دوش های اضطراری و ایستگاه های شستشوی گلخانه ای پشتیبان لازم برای به حداقل رساندن تأثیر مواجهه با مواد شیمیایی در حوادث است.همچنین می توان از دوش های اضطراری برای خاموش کردن آتش سوزی لباس یا برای شستشوی آلاینده ها از لباس استفاده کرد.

استاندارد ANSI "مایع شستشو" را به عنوان هر یک از آب آشامیدنی (آشامیدنی) ، آب نگهدارنده ، محلول نمکی بافر حفظ شده یا سایر راه حل های قابل قبول پزشکی تعریف می کند. قوانین محلی ممکن است در بعضی موارد اعمال شود. در این سند از اصطلاح "آب" به معنای هر یک از این مایعات قابل شستشو استفاده شده است ، مگر اینکه تصریح شده باشد.

ANSI Z358.1-2014 مشخص نمی کند چه مدت باید قسمت بدن آسیب دیده شسته شود. همچنین مشخص شده است که تجهیزات نصب شده طبق استاندارد قادر به تهیه مایعات قابل شستشو برای حداقل 15 دقیقه هستند.

با این وجود ، در صورت مشخص نبودن ماهیت آلاینده ، سایر مراجعات حداقل 20 دقیقه از زمان گرگرفتگی را توصیه می کنند. در صورت مشخص بودن هویت و خصوصیات مواد شیمیایی ، زمان گرگرفتگی یا شستشو قابل تغییر است. مثلا:

• 5 دقیقه برای تحریک کننده یا تحریک کننده خفیف ،
• 15-20 دقیقه برای محرکها و مواد شیمیایی متوسط ​​تا شدید که باعث سمیت حاد می شوند در صورت جذب پوست ،
• 30 دقیقه برای بیشتر خورنده ها ، و
• 60 دقیقه برای قلیاها قوی (به عنوان مثال ، سدیم ، پتاسیم یا هیدروکسید کلسیم).

در همه موارد ، اگر تحریک ادامه یابد ، روش گرگرفتگی را تکرار کنید. توجه به مراقبتهای پزشکی در اسرع وقت پس از کمکهای اولیه مهم است. باید با پزشک آشنا با روشهای درمان آلودگی شیمیایی چشم و بدن مشورت شود.

چه نوع تجهیزات را باید نصب کنم؟

دوش های اضطراری برای شستشوی سر و بدن کاربر طراحی شده اند. آنها باید نه مورد استفاده قرار گیرد به خیط و پیت چشم کاربر به دلیل نرخ بالا و یا فشار جریان آب می تواند چشم در برخی موارد آسیب برساند. ایستگاه های Eyewash فقط برای شستشوی ناحیه چشم و صورت طراحی شده اند. واحدهای ترکیبی در دسترس هستند که هر دو ویژگی را شامل می شوند: دوش و یک ماسوره.نیاز به دوش اضطراری یا ایستگاه های شستشوی چشم ، به خواص مواد شیمیایی که کارگران استفاده می کنند و کارهایی که در محل کار انجام می دهند ، بستگی دارد. تجزیه و تحلیل خطر شغلی می تواند ارزیابی خطرات احتمالی شغل و مناطق کاری را ارائه دهد. انتخاب محافظت - دوش اضطراری ، شستشوی چشم یا هر دو - باید با خطر مطابقت داشته باشد.در برخی از مشاغل یا مناطق کاری ، اثر خطر ممکن است به صورت و چشم کارگر محدود شود. بنابراین ، یک ایستگاه شستشوی چشم ممکن است وسیله ای مناسب برای محافظت از کارگران باشد. در شرایط دیگر ، کارگر ممکن است تماس با بدن یا یک ماده کامل را با ماده شیمیایی در معرض خطر قرار دهد. در این مناطق ، یک حمام اضطراری ممکن است مناسب تر باشد.استفاده از علائم ایمنی دوش اضطراری در کنار دستگاه لازم می باشد.یک واحد ترکیبی توانایی شستشوی قسمتهای مختلف بدن یا تمام بدن را دارد. این محافظ ترین وسیله ای است و باید در هر جا ممکن استفاده شود. این واحد همچنین در مناطق کاری مناسب که اطلاعات مفصلی در مورد خطرات وجود ندارد مناسب است ، یا اینکه عملیات پیچیده و خطرناک شامل بسیاری از مواد شیمیایی با خصوصیات مختلف است. واحد ترکیبی در شرایطی که کار با کارگر مشکلی وجود دارد که به دلیل درد شدید یا شوک ناشی از صدمه ممکن است نتواند دستورالعمل ها را انجام دهد ، مفید است.

توجه: کلیه ابعاد و اندازه گیری ها از موسسه استاندارد ملی آمریكا (ANSI) استاندارد Z358.1-2014 "تجهیزات شستشوی چشم و تجهیزات دوش" گرفته شده است. با این حال ، همه ابعاد و اندازه گیری های مورد نیاز توسط استاندارد ANSI در اینجا ذکر نشده است.

حمام اضطراری

دوش اضطراری باید الگویی از آب با قطر حداقل 50.8 سانتی متر (20 اینچ) در 152.4 سانتی متر (60 اینچ) تحویل دهد. این قطر اطمینان می دهد که آب با تمام بدن در تماس خواهد بود - نه فقط بالای سر شخص. ANSI همچنین توصیه می کند که سر دوش بین 208.3 و 243.8 سانتی متر (82-96 اینچ) از کف باشد. حداقل حجم اسپری باید 7/75 لیتر در دقیقه (20 گالن در دقیقه) برای حداقل زمان 15 دقیقه باشد.

دوش نیز باید به گونه ای طراحی شود که در کمتر از 1 ثانیه فعال شود و بدون اینکه دست اپراتور روی شیر باشد (یا اهرم ، دسته و غیره) عملیاتی شود. این شیر نباید بیش از 173.3 سانتی متر (69 اینچ) ارتفاع داشته باشد. اگر از محفظه استفاده می شود ، اطمینان حاصل کنید که مساحتی بدون مانع به قطر 86.4 سانتی متر (34 اینچ) وجود دارد.

ایستگاه های شستشوی چشم و چشم و صورت

ایستگاه های Eyewash باید به منظور تهیه مایعات به هر دو چشم به طور همزمان با حجم کمتر از 1.5 لیتر در دقیقه (0.4 گالن در دقیقه) به مدت 15 دقیقه طراحی شود. ایستگاه های شستشوی چشم و صورت به 11.4 لیتر در دقیقه (3.0 گالن در دقیقه) نیاز دارند. با این حال ، در هر دو صورت ، حجم نباید به سرعتی باشد که ممکن است به چشم آسیب برساند. این واحد از کف باید بین 83.8 تا 134.6 سانتی متر (33 تا 53 اینچ) باشد ، و حداقل 3/15 سانتی متر (6 اینچ) از دیوار یا نزدیکترین انسداد باشد.

با وجود ایستگاه شستشوی چشم ، کاربر باید بتواند پلک های خود را با دست باز کند و هنوز هم چشمان خود را در مایع قرار دهد. در مورد شستشوی چشم و صورت ، کاربر باید از فضای کافی برخوردار باشد تا بتواند پلک ها را با دست باز نگه دارد در حالی که هنوز چشم و صورت در جریان است. همانند دوش ، واحد نیز باید به گونه ای طراحی شود که در کمتر از 1 ثانیه فعال شود و بدون اینکه دست اپراتور روی شیر (یا اهرم ، دستگیره و غیره) قرار داشته باشد با قرارگیری شیر در داخل مکان به راحتی از آنجا که به طور معمول نازل های ایستگاه های شستشو باید از آلودگی های موجود در هوا محافظت شوند ، واحدها به گونه ای طراحی شده اند که حذف این درپوش ها هنگام فعال شدن واحد نیاز به حرکت جداگانه ای توسط کاربر ندارد.

مایع شستشوی چشم / صورت

طبق دستورالعمل سازنده نصب و نگهداری کنید. موارد مشابه در مورد واحدهای لوله کشی در مورد توانایی این واحد برای تأمین مایعات در حال شستشو برای حداقل 15 دقیقه ، دسترسی در دسترس ، و تحویل مایعات گرگرفتگی کاربرد دارد.

ایستگاه های شستشوی شخصی

طراحی شده برای تحویل فوری مایعات ، از ایستگاه های شستشوی شخصی در هنگام انتقال فرد به ایستگاه مایع دائمی چشم و یا مرکز پزشکی استفاده می شود. این ایستگاه ها جایگزین نیاز به ایستگاه شستشوی چشم 15 دقیقه ای نیستند. تاریخ انقضاء مایعات باید بطور دائم روی واحد چاپ شود.

شیلنگ خراش

شیلنگهای سنگر ممکن است برای شستشوی ناحیه ای که نیازی به دوش گرفتن کامل نیست ، استفاده شود تا در صورت عدم توانایی ایستادن یا ناخودآگاه بودن به فرد کمک کند ، یا قبل از خارج کردن لباس ، شستشوی زیر یک تکه لباس را انجام دهد. در استاندارد ANSI آمده است كه اگر شیلنگ خرابكار مطابق با الزامات عملكرد مطابق با استاندارد باشد ، می تواند شستشوی چشم یا شستشوی چشم و صورت محسوب شود.

واحدهای ترکیبی

این نام به تجهیزاتی است که دارای یک لول لوله کشی مشترک است. هر یک از وسایل مانند دوش ، شستشوی چشم ، شستشوی چشم و صورت یا شلنگ خشک کننده ممکن است در این ترکیب قرار داشته باشد ، اما بیشتر آنها مربوط به دوش و ایستگاه شستشوی چشم است. مهم است که فشار و حجم مورد نیاز برای هر قطعه واحد (همانطور که در بالا توضیح داده شد) مطابق با کد باشد.

برای مؤثر بودن ، تجهیزات باید در دسترس باشند. ANSI توصیه می کند که یک شخص بتواند بیش از 10 ثانیه به تجهیزات نرسد. از نظر عملی ، این را در نظر بگیرید که فردی که به تجهیزات نیاز دارد آسیب خواهد دید و ممکن است از بینایی خود استفاده نکند. ANSI خاطرنشان می کند که یک فرد متوسط ​​می تواند در 10 ثانیه 16 تا 17 متر (55 فوت) قدم بگذارد ، اما این وضعیت جسمی و عاطفی فرد را در مواقع اضطراری به حساب نمی آورد.

به همین ترتیب ، قانون "10 ثانیه" بسته به اثر احتمالی ماده شیمیایی ممکن است اصلاح شود. در صورت استفاده از مواد شیمیایی کاملاً خورنده ، ممکن است یک ایستگاه دوشو و شستشوی اضطراری برای نزدیک شدن به محل کار نیاز باشد. با یک متخصص و دانش در این زمینه مشورت کنید. این واحدها باید به گونه ای نصب شوند که از مواد شیمیایی خورنده ای که در این نزدیکی استفاده می شوند آلوده نشوند.

مکان هر یک از ایستگاه های اضطراری یا حمام اضطراری باید با یک علامت قابل مشاهده مشخص شود. علامت باید به صورت سمبل باشد که به کارگران نیازی به مهارت های زبانی برای درک آن ندارد. مکان باید به خوبی روشن باشد.

توصیه های دیگر شامل این است که ایستگاه حمام اضطراری یا ماساژ چشم باید:

• تا آنجا که ممکن است در معرض خطر قرار داشته باشد ،
• با یک تقسیم از محل کار خطرناک جدا نشوند ،
• در یک مسیر بدون مانع بین محل کار و خطر قرار داشته باشید (کارگران برای رسیدن به آنها نباید از طریق درهای ورودی یا بافندگی از طریق ماشین آلات یا سایر موانع).
• در جایی واقع شود که کارگران بتوانند به راحتی آنها را ببینند - ترجیحاً در یک الگوی عادی ترافیک
• در همان طبقه خطر باشد (بدون پله برای مسافرت بین محل کار و تجهیزات اضطراری) ،
• در جایی که امکان دارد در نزدیکی خروجی اضطراری قرار داشته باشد تا هرگونه پرسنل پاسخ دهنده اضطراری بتواند به راحتی به فرد برسد ،
• در محلی واقع شود که آلودگی بیشتر در آن رخ ندهد ،
• یک سیستم زهکشی برای آب اضافی فراهم کنید (به یاد داشته باشید که ممکن است آب یک پسماند خطرناک تلقی شود و مقررات ویژه ای ممکن است اعمال شود) ،
• با هرگونه تجهیزات الکتریکی که هنگام خیس شدن ممکن است خطرناک شود ،
• در هنگام نصب تجهیزات اورژانس در خارج از یخ زدگی محافظت کنید.

استاندارد ANSI 2014 توصیه می کند که آب باید "خنک" باشد و این درجه حرارت را بین 16-38 درجه سانتیگراد (60-100 درجه فارنهایت) تعریف می کند. دمای بالاتر از 38 درجه سانتیگراد (100 درجه فارنهایت) برای چشم مضر است و می تواند تعامل شیمیایی با پوست و چشم را تقویت کند. زمان گرگرفتگی طولانی با آب سرد (کمتر از 16 درجه سانتیگراد (60 درجه فارنهایت)) می تواند باعث هیپوترمی شود و ممکن است منجر به شستشو یا شستشو برای مدت زمان توصیه شده نشود (ANSI 2014). با وجود سوختگی های حرارتی (صدمات به پوست) ، انجمن قلب آمریکا (2010) خاطرنشان کرد که دمای آب 15-25 درجه سانتیگراد (59-77 درجه فارنهایت) به خنک کننده سوختگی کمک می کند و "خنک کننده باعث کاهش درد ، ورم و عمق می شود. از جراحات ". (با این حال ، یخ را مستقیماً روی پوست بمالید.)

به یاد داشته باشید که هرگونه پاشش شیمیایی باید حداقل 15 دقیقه آبکشی شود اما مدت زمان آبکشی تا 60 دقیقه نیز ممکن است باشد. دمای آب باید از درجه حرارت باشد که برای مدت زمان لازم قابل تحمل است. آب خیلی سرد یا خیلی گرم باعث می شود کارگران از شستشو یا حمام کردن تا حد لازم جلوگیری کنند.

وسایل ضد پوسته پوسته شدن (شیر کنترل دما یا شیر تنظیم دما) ، کنتورهای جریان ثابت و سایر وسایل را نصب کنید که به حفظ دمای ثابت و سرعت جریان کمک می کند. برای مکان های سرد یا در فضای باز ، دوش های اضطراری با لوله کشی گرم وجود دارد. در آب و هوای گرم ، حمام های اضطراری در فضای باز نیز باید دارای یک شیر معتدل باشند تا کارگران در معرض آب خیلی گرم قرار نگیرند.

مناطق کاری و عملیاتی که ممکن است به این دستگاه ها نیاز داشته باشد عبارتند از:

• مناطق شارژ باتری
• آزمایشگاه ها
• عملیات پاشش
• مناطق گرد و غبار زیاد
• عملیات فرو بردن
• مناطق خطرناک برای پخش مواد خطرناک

در هنگام تصمیم گیری در مورد انتخاب و استفاده از باران های اضطراری ، ایستگاه های شستشوی چشم یا واحدهای ترکیبی ، عوامل زیر نیز باید به عنوان بخشی از تحلیل خطر در نظر گرفته شوند:

مواد خطرناک بالقوه در منطقه کار فوری

همه مواد خطرناک باید به درستی شناسایی شوند. بررسی برگه های داده ایمنی (SDS) و برچسب ها می تواند به ارزیابی خطر کمک کند. برای انتخاب تجهیزات مناسب برای شستشوی چشم و دوش ، باید از مواد شیمیایی مورد استفاده و خطرات احتمالی آنها آگاه باشید!

تعداد کارگران در یک منطقه با ماده خطرناک

در مناطقی که بسیاری از کارگران از مواد خطرناک استفاده می کنند ، ممکن است بیش از یک بار اضطراری یا ایستگاه شستشوی چشم مورد نیاز باشد. ارزیابی کنید که چه تعداد کارگر از مواد شیمیایی خطرناک استفاده می کنند و تجهیزات بیشتری را در صورت لزوم برای اطمینان از حفاظت از هر کارگر تهیه کنید.

کارگران منزوی

نصب دزدگیر شنیداری یا بصری می تواند سایر کارگران را در هنگام استفاده از دوش اضطراری یا ایستگاه تخلیه چشم مورد استفاده قرار دهد. اگر فقط یک کارگر در آن منطقه مشغول کار باشد ، زنگ هشدار از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در صورت موقت کور شدن ممکن است فرد برای رسیدن به مژگان به کمک نیاز داشته باشد. برخی از شرکت ها دریچه ها را به صورت الکتریکی به چراغ های هشدار دهنده یا وزوز در مناطق مرکزی وصل می کنند.

راحتی و گرما

روتختی های اضافی و روتختی پا باید در نزدیکی باران های اضطراری نگهداری شود. لباس های آلوده به مواد شیمیایی خورنده یا سمی باید از مصدوم خارج شود. یک پرده حفظ حریم خصوصی را در نظر بگیرید (اما به یاد داشته باشید که ابعاد قطر "بدون مانع" را همانطور که در استاندارد ANSI بیان شده است حفظ کنید.)

کیفیت سیال شستشو

تغییر مایع در سیستم های دارای خود به طور مکرر و تمیز کردن واحدها به طور مرتب می تواند از استفاده سهوی از مایعات آلوده جلوگیری کند. برای اطلاعات بیشتر به دستورالعمل های سازنده مراجعه کنید. حتی در ایستگاه های ابرو لوله کشی ، آب ممکن است دارای آلودگی هایی مانند زنگ زدگی ، مقیاس و مواد شیمیایی باشد. سیستم ها باید مرتباً شستشو و تمیز شوند.

راه حل های خنثی شده

منطقی به نظر می رسد که قرار گرفتن در معرض یک اسید با پایه یا بالعکس خنثی شود. با این حال ، نگرانی هایی وجود دارد که تلاش برای خنثی کردن آلودگی شیمیایی پوست و چشم می تواند با ایجاد صدمات را افزایش دهد:

• تأخیر در شروع آبیاری در حالی که ارائه دهندگان کمک های اولیه مایعات مخصوص آبیاری را جستجو می کنند
• سوختگی حرارتی از گرما داده شده هنگام واکنش دو ماده شیمیایی ، و
• صدمات اضافی ناشی از تماس با ماده خنثی کننده.

همانطور که در تحقیقات ذکر شد ، هیچ فایده ای برای استفاده از ماده خنثی کننده به جای آب وجود ندارد. بسیار مهم است که شستشوی سوختگی شیمیایی در اسرع وقت ممکن باشد. آب در بیشتر مواقع به راحتی در دسترس است. دستورالعمل های سازنده شیمیایی را دنبال کنید اما برای جستجوی یک راه حل خاص ، درمان را به تعویق نیاندازید.

آیا محدودیتی وجود دارد که باید از آن آگاه باشم؟

مطالعات نشان داده اند که علی رغم حداقل مدت زمان شستشوی 15 دقیقه ای ، کاربران معمولاً قطعات بدن را در معرض پنج دقیقه یا کمتر قرار می دهند. این دلایل همیشه مربوط به ناراحتی شدید کاربران با استفاده از آب سرد بود. در آب و هوای سرد ، دمای آب در سیستم های لوله کشی داخلی می تواند در دامنه 2-7 درجه سانتیگراد (35-45 درجه فارنهایت) باشد.

تجهیزات را حتماً حفظ کنید. ANSI یک فعال سازی هفتگی را برای کمک به کاهش رسوب و یا مشکلات آب راکد پیشنهاد می کند.

ایستگاه های قابل حمل با مایع چشم قابل حمل

ایستگاه های قابل شستشوی چشم مخصوص خود ، دارای مایعات محدودی هستند. در نتیجه ، تعمیر و نگهداری بسیار مهم است تا اطمینان حاصل شود که واحدها به طور کامل شارژ می شوند.این ایستگاه های شستشوی چشم نیز به نگهداری مداوم محلول شستشو نیاز دارند. عوامل استفاده شده برای کنترل رشد باکتریها برای مدت زمان معینی خاص مؤثر هستند. همچنین آمیب های کوچک قادر به ایجاد عفونت جدی در چشم در ایستگاه های قابل شستشوی چشم و ثابت هستند. در نتیجه مهم است که زمان ماندگاری محلول را کنترل کرده و پس از اتمام محلول ، جایگزین آن شود.

بطری چشم

بطری های قابل شستشوی گلدان یا واحدهای شستشوی چشم شخصی مكمل ایستگاه های لوله کشی و خودران هستند ، اما به هیچ وجه نمی توانند آنها را جایگزین کنند. آنها قابل حمل هستند و اجازه شستشوی فوری آلودگی ها یا ذرات کوچک را می دهند. با این حال ، بطری های قابل شستشوی چشم برای کاربر بسیار دشوار است ، به خصوص در هنگام تنها بودن و در معرض دید هر دو چشم. (به عنوان مثال ، نگه داشتن پلک ها هنگام کار با واحد بی دردسر است). همچنین ، یک بطری نمی تواند هر دو چشم را به طور همزمان شستشو دهد. از آنجا که تأمین مایعات فقط برای مدت کوتاهی ادامه دارد ، بطری ممکن است نتواند به اندازه کافی چشم را بشوید.هدف اصلی چنین واحدی تأمین گرگرفتگی فوری است. پس از اتمام کار ، کاربر باید به یک ماساژ خودکشی یا لوله کشی رسیده و برای دوره شستشو / شستشو مورد نیاز خود را شستشو دهد.

هفتگی یک نفر در محل کار باید مسئولیت بازرسی و بهره برداری (فعال سازی) حمام اضطراری ، ایستگاه چشمگیر ، واحدهای ترکیبی و شیلنگهای خاکی را به صورت هفتگی تعیین کند. فعال سازی هفتگی به اطمینان حاصل از وجود مایعات در حال شستشو و همچنین پاک کردن خط تأمین رسوبات و به حداقل رساندن آلودگی میکروبی ناشی از آب یا نشستن کمک می کند. این شخص باید سابقه امضا شده و تاریخ دار را حفظ کند. استاندارد ANSI همچنین یک بازرسی کامل را به صورت سالانه (سالانه) توصیه می کند.

بازرسی های لازم برای جلوگیری از نگهداری باید از جمله مشکلاتی نظیر نشت دریچه ، دریچه ها و خطوط مسدود شده و کفایت میزان مایعات را بررسی کنند. سابقه کار این بازرسی ها باید نگه داشته شود. قطعات جایگزینی باید در دست نگه داشته شوند تا از کارایی سیستم جلوگیری شود. اگر به هر دلیلی سیستم خراب شود ، باید به کارگران این منطقه به درستی هشدار داده و از آن محافظت شود.تجهیزات شستشوی شخصی باید طبق دستورالعمل سازنده و حداقل سالانه برای عملکرد کلی مورد بازرسی و نگهداری قرار گیرد.

قبل از بروز هرگونه شرایط اضطراری ، همه کارگران نیاز به دستورالعمل در استفاده صحیح و محل استقرار اورژانس ها یا ایستگاه های شستشوی چشم دارند. هرگز نباید تصور کرد که کارگران قبلاً از رویه های مناسب آگاه هستند. دستورالعمل های کتبی باید در دسترس همه کارگران قرار گرفته و در کنار ایستگاه حمام اضطراری و ماسوره قرار گیرد. بخشی از فرآیند آموزش باید شامل یک مته "دستی" در مورد نحوه یافتن تجهیزات باشد.پوشیدن لنزهای تماسی می تواند خطرناک باشد زیرا مواد شیمیایی می توانند در زیر لنز تماسی گیر بیایند. هرگونه تاخیر ناشی از از بین بردن لنزهای تماسی به منظور شستشوی چشم می تواند منجر به آسیب شود. آموزش باید شامل دستورالعمل حذف لنزهای تماسی باشد.