علائم ایمنی اوشا اسید

اسید نوعی ماده شیمیایی است که پروتون یا یون هیدروژن را اهدا می کند و یا الکترون ها را می پذیرد . اکثر اسیدها حاوی یک اتم هیدروژن هستند که به هم پیوسته است و می تواند آزاد شود (جدا شود) تا کاتیون و آنیون را در آب تولید کند. هرچه غلظت یون های هیدروژن تولید شده توسط یک اسید بیشتر باشد ، میزان اسیدیته آن بیشتر و pH محلول پایین تر است.

کلمه اسید از کلمات لاتین acidus یا acere گرفته شده و به معنی "ترش" است ، زیرا یکی از خصوصیات اسیدها در آب طعم ترش است (به عنوان مثال ، سرکه یا آب لیمو).

در این جدول مروری بر خصوصیات اصلی اسیدها در مقایسه با پایه ها ارائه شده است:

روشهای مختلفی برای تعریف اسیدها وجود دارد. هنگامی که شخص به "اسید" مراجعه می کند ، این معمولاً به یک اسید Arrhenius یا Brstnsted-Lowry اطلاق می شود. اسید لوئیس به طور معمول "اسید لوئیس" خوانده می شود. دلیل تعاریف متفاوت این است که این اسیدهای مختلف مجموعه مولکولهای یکسانی را شامل نمی شوند.

آرنیوس : با این تعریف، یک اسید یک ماده که باعث افزایش غلظت یونهای هیدرونیوم (H است ₃ O ⁺ ) هنگامی که به آب اضافه شده است. همچنین ممکن است افزایش غلظت یون هیدروژن (H ⁺ ) را به عنوان یک جایگزین در نظر بگیرید.

Brønsted-Lowry Acid : با این تعریف ، یک اسید ماده ای است که می تواند به عنوان یک پروتون دهنده کمک کند. این تعریف کمتر محدود کننده است زیرا حلالها علاوه بر آب مستثنا نیستند. در اصل ، هر ترکیبی که بتواند از آن جدا شود ، یک اسید Brønsted-Lowry از جمله اسیدهای معمولی ، به علاوه آمین ها و الکل است. این پرکاربردترین تعریف از یک اسید است.

لوئیز اسید : اسید لوئیز ترکیبی است که می تواند یک جفت الکترون را برای تشکیل پیوند کووالانسی بپذیرد. با این تعریف ، برخی ترکیبات که حاوی هیدروژن نیستند ، به عنوان اسیدها واجد شرایط هستند ، از جمله تری کلرید آلومینیوم و تری فلوئورید بور.

نمونه اسید

اینها نمونه هایی از انواع اسیدها و اسیدهای خاص است:

• آرنیوس اسید
• اسید منوپروتیک
• اسید لوئیس
• اسید هیدروکلریک
• اسید سولفوریک
• اسید هیدروفلوریک
• استیک اسید
• اسید معده (حاوی اسید هیدروکلریک)
• سرکه (که حاوی اسید استیک است)
• اسید سیتریک (موجود در میوه مرکبات)

اسیدها ممکن است به عنوان اسیدهای قوی یا ضعیف بر اساس چگونگی جداسازی کامل آنها در یون های خود در آب شناخته شوند. یک اسید قوی ، مانند اسید هیدروکلریک ، به طور کامل در یون های خود در آب جدا می شود. یک اسید ضعیف فقط جزئی از یون های آن جدا می شود ، بنابراین محلول حاوی آب ، یون و اسید (به عنوان مثال اسید استیک) است.