کار تخریب با گردش زیاد نیروی کار ، تغییر شرایط مداوم در محل و حضور احتمالی چندین پیمانکار مشخص می شود. خطرات سلامتی آنقدر آشکار نیستند که صدمات جسمی چشمگیر ناشی از افتادن از ارتفاع ، ریزش ساختار ، افتادن اشیاء و انفجارها باشد اما به همان اندازه سزاوار توجه هستند. سلامت ضعیف همچنین ممکن است به از بین رفتن غلظت و خستگی منجر شود که بیشتر باعث افزایش خطر تصادفات می شود.
خطرات سلامتی
خطرات بهداشتی ناشی از تخریب متفاوت است و کنترل آن دشوارتر از سایر کارهای ساختمانی است. بسیاری از مواد مواجه شده متعلق به پیمانکارانی نیستند كه غالباً از ماهیت خود آگاهی چندانی ندارند و به این ترتیب اثرات سمی آنها را نیز ذکر نمی كنند. این اغلب در هنگام تخریب ساختمانهایی که از مواد سمی استفاده شده یا در آن ذخیره می شود ، رخ می دهد. ممکن است ورود به فضای محدود ، یک محیط بالقوه خطرناک مورد نیاز باشد. در هنگام تخریب ، بسیاری از روش های کنترل معمول ، مانند سیستم جداسازی و تهویه اگزوز می توانند غیرقابل عملی شوند. اتکای سنگین به استفاده از تجهیزات محافظ شخصی اغلب ضروری است. موفقیت چنین روشهای کنترل به نوبه خود به آگاهی کارگران از خطرات و همکاری آنها بستگی دارد.
خطرات سلامتی روبرو می شود به خطرات شیمیایی و خطرات جسمی تقسیم می شود. مواد شیمیایی می توانند از طریق استنشاق ، بلع یا جذب پوست روی بدن تأثیر بگذارند. گازها ، بخارات ، دودها می توانند استنشاق شوند و باعث خفگی ، واکنش سمی ، بیماری آلرژیک ، فیبروز ریه یا حتی سرطان شوند. برخی از مواد شیمیایی مایع خورنده هستند و برخی گرد و غبار ، مایع و پودر می توانند باعث درماتیت شوند. خطرات جسمی شامل صدای بلند و تشعشعات است. جزئیات بیشتر در مورد خطرات مختلف بعدا مورد بحث قرار خواهد گرفت
اصول حمایت از سلامت
قبل از شروع کار تخریب ، پیمانکار باید شناسایی کند که چه خطرات ممکن برای سلامتی وجود دارد. این امر به ویژه هنگام تخریب محلهایی که قبلاً برای مقاصد صنعتی مورد استفاده قرار می گرفت ، مهم است. اطلاعات مربوط به موادی كه قبلاً استفاده شده بود ، در صورت امكان باید از سرنشین سابق بدست آید. اگر چنین اطلاعاتی حاصل نشود ، می بایست برای مقابله با هرگونه مواد شیمیایی ناشناس موجود در سایت ، یک شیمیدر یا یک پیمانکار تخصصی درگیر کند. هنگامی که اطلاعات در دسترس است ، پیمانکار سپس باید اقدامات کنترلی لازم را انجام دهد. این شامل دستورالعمل روشن به کارگران در مورد روش کار ایمن و استفاده از تجهیزات محافظ مناسب ارائه شده است. اگر احتمالاً شرایط کار بسیار خطرناک است ،
در سایت های تخریب اغلب نصب اقدامات کنترلی معمولی مانند سیستم اگزوز موضعی برای کنترل آلاینده های موجود در هوا دشوار است. سایر روشهای کنترل باید به آنها اعتماد کرد. این شامل جلوگیری از ایجاد گرد و غبار و دود با استفاده از روش مرطوب ، جداسازی کارگران که مستقیماً درگیر یک فرآیند خطرناک از افراد در معرض خطر نیستند که باید از آنها به خوبی محافظت شوند. چنین روشهایی همچنین به کاهش میزان گرد و غبار فراری که ممکن است در محله تأثیر بگذارد ، کمک می کند.
در مورد چگونگی حفظ ایمنی کافی در برابر کزاز باید از مشاوره پزشکی استفاده کرد. استعمال سیگار ، سوء مصرف الکل و بهداشت شخصی ضعیف می تواند خطر سلامتی را افزایش دهد. لازم به یادآوری است که افراد سیگاری در معرض خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با گرد و غبار نسبت به افراد غیر سیگاری ، به ویژه سرطان ریه از قرار گرفتن در معرض آزبست هستند.
گرد و غبار سرب
گرد و غبار سرب در اثر برداشتن رنگ و استفاده از سرب فلزی ایجاد می شود. دودهای سرب از فرآیندهای برش و سوختن گرم و مخزنهای از بین بردن که ممکن است حاوی بنزین سرب یا محصولات حاوی سرب باشد ناشی می شود.
وزارت کار برای كسانی كه در معرض سرب از طریق استنشاق ، بلع یا جذب قرار دارند ، آیین نامه عمل را برای كنترل سرب در محل كار تهیه كرده است. در اصل ، کد به کارفرمایان توصیه می کند که ماهیت و میزان هرگونه مواجهه احتمالی با سرب را ارزیابی کنند ، اقدامات لازم را برای کنترل قرار گرفتن در معرض کارمندان خود انجام دهند ، کارمندان را از خطرات سرب آگاه سازند و امکانات شستشو و تغییر را فراهم کنند. اگر قرار گرفتن در معرض سرب قابل توجه باشد ، کارفرمایان می توانند لباسهای محافظتی تهیه کنند ، محیط را نظارت کنند و نظارت پزشکی بر کارمندان خود ترتیب دهند. جزئیات موجود در كدی است كه بصورت رایگان از بخش بهداشت حرفه ای در دسترس است.
گرد و غبار سیلیس
سیلیس بطور گسترده ای به عنوان مصالح ساختمانی در سنگ طبیعی ، آجر یا مصالح بتنی رخ می دهد. هر فرآیند شامل شکستن ، خرد کردن یا خرد کردن این مواد باعث ایجاد گرد و غبار حاوی سیلیس کریستالی می شود. قرار گرفتن در معرض گرد و غبار بیش از حد برای مدت طولانی می تواند منجر به سیلیکوز شود ، بیماری با فیبروز ریه که باعث تنفس در تنفس می شود. اگر امکان کنترل گرد و غبار در حد قابل قبول وجود نداشته باشد ، باید کارگران در معرض خطر در حین کار تخریب ، حفاظت تنفسی کافی و مناسب فراهم شود.
گرد و غبار آزبست
آزبستو می تواند باعث آزبستوز (فیبروز ریه) و مزوتلیوما (سرطان لنت قفسه سینه و شکم) شود. همچنین با سرطان ریه همراه است. بخش عمده ای از مزوتلیوما مربوط به قرار گرفتن در معرض کروسیدولیت (آزبست آبی) یا ماسوره (آزبست قهوه ای) است. خطر ابتلا به سرطان ریه از انواع آزبست با دوز افزایش می یابد و استعمال سیگار خطر بیشتری را برای افراد در معرض آزبست افزایش می دهد.
هر وقت تخریب مواد حاوی آزبست را شامل شود ، گرد و غبار آزبست ایجاد می شود. این موارد شامل پوشش های آزبست پاشیده شده ، مواد عایق حرارتی و صوتی ، دیوارها و پارتیشن های مقاوم در برابر آتش ، ورق های سیمانی آزبست و مواد کفپوش است. کار تخریب روی عایق آزبست و پوشش اسپری آزبست می تواند سطح بسیار زیادی از گرد و غبار ایجاد کند. هر پیمانکاری که درگیر چنین کارهایی است باید به کمیسر کار اطلاع دهد و باید تمام اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهد تا اطمینان حاصل شود که قرار گرفتن در معرض گرد و غبار آزبست کارکنان خود به حداقل ممکن کنترل خواهد شد. روکش آزبست یا عایق باید هر زمان ممکن قبل از شروع کار تخریب دیگر از بین برود.
وزارت کار یک آیین نامه کنترل کنترل آزبست در محل کار منتشر کرده است و بصورت رایگان در دسترس است. این قانون دستورالعملهای مربوط به تکنیک های کنترل گرد و غبار ، نظارت بر هوا ، آموزش و نظارت ، انتخاب و نگهداری از تجهیزات بهداشتی شخصی و دفع زباله را ارائه می دهد.
گازها ، بخارها و بخارها
اینها می توانند از باقیمانده ها و زباله های باقی مانده در محلهایی که قبلاً برای فرآیندهای شیمیایی یا ذخیره سازی استفاده می شده اند رها شوند (برش شعله این ظروف بسیار خطرناک است) در مخازن و خطوط لوله (ورود به فضاهای محدود) ساطع شده از موتورهای احتراق داخلی و مشعل LPG (مونوکسید کربن ، اکسید نیتروژن و دی اکسید کربن). آزاد شده در هنگام سوختن مواد زائد (پلاستیک ها گازهای اسیدی ، مونوکسید کربن ، بخارات حساس کننده یا حتی سیانید هیدروژن تولید می کنند). و از فرآیندهای طبیعی مانند زنگ زدگی و تجزیه آلی (گازهای قابل اشتعال و گازهای سمی) تولید می شود.
اثرات مضر به انواع ، سمیت و غلظت گاز و بخار موجود در محیط کار بستگی دارد. برخی می توانند به سرعت بر کارگر غلبه کنند در حالی که برخی دیگر می توانند اثرات طولانی مدت در سلامتی داشته باشند. تهویه کافی باید تأمین شود و تجهیزات حفاظتی تنفسی مناسب در صورت لزوم پوشیده شود.
ورود به فضاهای محدود
در جریان کار تخریب ، در صورت ورود به فضای محدود ، اقدامات احتیاطی اضافی لازم است. از جمله خطرات سلامتی می توان به کمبود اکسیژن ، وجود گازهای سمی یا قابل اشتعال مانند مونوکسید کربن متان ، سولفید هیدروژن و غیره اشاره کرد.
وزارت کار یک راهنما ایمنی برای کار در فضاهای محدود برای آن دسته از پیمانکاران لازم برای انجام هرگونه کار در فضاهای محدود آماده کرده است. این جزوه اطلاعات مفصلی در مورد شناسایی خطرات ، انتخاب تجهیزات محافظ مناسب و اجرای مجوز سیستم کار ارائه می دهد که به روشنی اقدامات مورد نیاز مدیریت ، کارمندان و سایر افراد درگیر را مشخص می کند. اکیداً توصیه می شود که قبل از برنامه ریزی هرگونه کار که نیاز به ورود به فضاهای محدود داشته باشد ، پیمانکاران باید جزوه ای را که بصورت رایگان از دفاتر مختلف تقسیم بازرسی کارخانه در دسترس است ، بخوانند.
مواد دیگر
علاوه بر خطرات مرتبط با استنشاق گرد و غبار ، دودها ، گازها و بخارها ، از خوردن مواد غذايي و نوشابه هاي ناخواسته آلوده نيز بايد جلوگيري شود. بسیاری از موادی که در کارهای ساختمانی با آن روبرو هستند می توانند روی پوست تأثیر بگذارند. روغن معدنی یا زمین ممکن است در تماس طولانی مدت باعث ایجاد سرطانهای پوستی شود. مواد ضد عفونی کننده ، سفید کننده ها ، حلالها ، روغنها ، اسیدها و قلیاها می توانند واکنشهای تحریک کننده ایجاد کنند. رزین های اپوکسی ، رزین های اکریلیک ، فرمالدئید ، نیکل ، کبالت ، کروم ، لثه های طبیعی و پوشش گیاهی از جمله چوب می توانند باعث ایجاد واکنش های آلرژیک شوند. اگر تماس پوستی با این مواد اجتناب ناپذیر است ، باید لباس های محافظ مناسب و دستکش هایی با روکش پنبه ای پوشیده شود.
تابش طولانی مدت
تخریب محلهایی که مواد رادیواکتیو قبلاً در آنها ذخیره شده یا مورد استفاده قرار گرفته است ، شامل تکنیک های بسیار تخصصی و آموزش مناسب پرسنل است. سیستم شناخته شده کار ایمن باید رعایت شود ، از جمله ، به عنوان مثال ، انزوا ، جدایی کارگران ، نصب اعلامیه های هشدار دهنده (علائم Trefoil) و ضد آلودگی. در صورت شک ، باید از واحد بهداشت پرتو (تلفن 5-7900725) مشاوره بگیرید.
سر و صدا
سطح بالای سر و صدا می تواند غلظت را مختل کرده و ارتباط گفتاری را دشوار کند. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سر و صدای زیاد باعث آسیب دائمی شنوایی می شود. کارخانه تخریب مانند کمپرسورها و شکن های بتونی غالباً سطح سر و صدایی به مراتب بیش از 90 دسی بل (A) ایجاد می کنند که حداکثر میزان سر و صدای قابل قبول برای یک روز 8 ساعته است. سطح سر و صدای بالاتر مجاز است به شرط آنکه مدت زمان قرار گرفتن در معرض کاهش یابد. اگر قرار گرفتن در معرض سر و صدا بیش از این حد باشد ، باید محافظ شنوایی مناسبی پوشیده شود. آیین نامه ای برای محافظت از شنوایی در بنگاه های صنعتی توسط وزارت کار تهیه شده است که در مورد روش های اندازه گیری و کنترل سر و صدا مشاوره مفصلی را ارائه می دهد و بصورت رایگان در دسترس است.
(هدف و آرزوی مجموعه ایمن ساین روزی ایمن و بدون حادثه برای شماست.)