021-44039326
سبد خرید 0
تابلو ایمنی >> علائم ایمنی اخطاری >>
کد کالا : 271
قیمت : 45,500 (تومان)
نوع جنس :
مبلغ قابل پرداخت : 45,500   (تومان)
˄˅

کد علائم ایمنی : 271

بررسی تخصصی و اجمالی

نام محصول علائم ایمنی : علائم ایمنی خطر برخورد با اجسام سرد

کد کالا علائم ایمنی :  271

name product : safety sign danger Danger Cold surface

جدول فنی مشخصات تابلوهای ایمنی

کد ابعاد ابعاد(cm)   کد برچسب توضیحات برچسب   کد تابلو توضیحات فنی تابلو
S 7*10   D برچسب روزرنگ (وینیل ) - ضد آب   G ورق گالوانیزه از 0.6 الی 2 میلیمتر ضخامت(فولاد امیرکبیر کاشان)
A 10*15   R برچسب شبرنگ - ضد آب - بهمراه رفلکس نور در شب
  H ورق پی وی سی 2الی 10 میل-ضد آب-قابلیت انعطاف پذیری
O 15*20   P برچسب شبنما - ضد آب - قابلیت جذب نور و نور دهی 6 الی 12 ساعت   Z فریم الکترواستاتیک-ضخامت 1.5 میل-رنگ کوره ای-دارای لبه برگشته
M 20*30   X بنر - ضد آب - بهمراه پانچ   K ورق پلکسی 1 الی 10 میل-دارای رنگ بندی-ضد آب-مستحکم-قابلیت برش لیزر
C 30*40   Y کاغذ گلاسه بهمراه لمینت   V شاسی چوب-ضخامت 10 میل-نصب آسان به دیوار
N 40*50   W برچسب شیشه ای-ضد آب   AL آلومینیوم 1 الی 10 میل-ضد آب-دوام بالا در برابر محیط بیرونی
L 50*60  

جهت تماس و یا ارسال سفارش

تلگرام ،واتس آپ: 09125480830

تلفن : 02144059138

Email : imensignco@gmail.com

B 60*100  
Q سفارشی  

*   ساخت تابلوها و برچسب های ایمنی مطابق با درخواست مشتری(سایز سفارشی)امکان پذیر است.

*  اضافه شدن لوگو یا نام شرکت در تابلوها و برچسب های ایمنی بصورت رایگان امکان پذیر می باشد.

*  در صورت تمایل قبل از چاپ برچسب ها و تابلوها طرح ها بصورت پیش نمایش جهت تاییدو تصحیح ارسال می شود.

* برای انتخاب بهتر تابلوهای مورد نظر و رفع سوالات خود می توانید با همکاران ما بصورت 24 ساعته مشاوره رایگان دریافت کنید.

مطالب مرتبط :

 عوارض سرما در محیط کار

همان اندازه که فعالیت در هوای گرم ناراحت کننده است و عوارضی به دنبال دارد. عوارض سرما در محیط کار نیز چنانچه اصول پیشگیری رعایت نشود، سلامت کارگران را تهدید می کند. تعداد مشاغلی که افراد مجبورند در معرض هوای سرد قرار گیرند روز به روز افزایش می یابد.

مطلوب ترین درجه حرارت برای محیط های کاری 21 درجه سانتیگراد است. البته درجه حرارت های مناسب برای فعالیت های بدنی گوناگون، به نوع کار و شدت فعالیت بستگی دارد. اما به طور کلی در دما های پایین، کار و فعالیت با مشکل مواجه می شود و چنانچه اصول پیشگیری رعایت نشود، سلامت افراد تهدید می شود.
عوارض کار در سرما

انسان موجودی خون گرم بوده و تنها در دما های معین قادر به زندگی و فعالیت است. مناسب ترین درجه دما برای زندگی، 21 درجه سانتی گراد است که از نظر شرایط اقلیمی باید با هوایی با رطوبت 50% و جریان هوا در حدود 10 سانتی متر در ثانیه همراه باشد. اگر فردی برای مدت طولانی در معرض هوای سرد قرار گیرد، به دلیل عوارض سرما در محیط کار دچار ناراحتی و یا حتی بیماری خواهد شد. عواملی مانند دمای آب یا هوا، رطوبت، سرعت باد، مدت مواجهه، نوع وسیله یا لباس کار ایمنی، نوع کاری که انجام گرفته، میزان مصرف انرژی مربوطه، و سن و وضعیت سلامتی کارگر بر میزان خطر این آسیب ها اثر می گذارند.

ضایعات جسمانی بر اثر سرما عبارتند:

     در اثر سرما انقباضات و انبساطات عروقی متناوب در بافت سلولی بروز می کند که سرانجام منجر به انقباض و بسته شدن عروق و تولید کم خونی موضعی اندام یا جایی از بدن می شود که با لخته شدن خون موجود در همان عروق همراه است.
     سرما به طور مستقیم روی اعصاب حرکتی اثر کرده و سبب از کار افتادن آنها می شود. به نظر بعضی از دانشمندان، علت بروز فلج های ناشی از سرما همین پدیده است.
    وقتی که شخصی در معرض سرمای شدید قرار می گیرد، حرارت مرکزی بدن او کاهش می یابد و عوارض سرمازدگی بروز می کند. در سرمازدگی، مدت اثر سرما اهمیت بسیار زیادی دارد و اگر این مدت طولانی باشد حتی سرمای متوسط محیط هم خطرناک است.

کهیر:

کهیر یکی از عوارض سرما در محیط کار بوده که به طور معمول روی قسمت های باز بدن به دنبال اثر هوای سرد یا آب سرد ظاهر

می شود. این کهیرها با خارش و مورمور شدن همراه است.

سرخی:

قسمتی از پوست بدن که به طور مستقیم در معرض سرما باشد، قرمز و دردناک می شود.

سرمازدگی:

این عارضه که به علت اثر سرما بر روی بافت های پوستی و ایجاد اختلال موضعی در گردش خون به وجود می آید، از بافت های سطحی شروع می شود و اغلب در انگشتان دست، پا و بینی دیده می شود. درمرحله نخست علایم ناشی از اختلال گردش خون در بافت مانند رنگ پریدگی بافت، کاهش درجه حرارت موضعی و از دست رفتن حس درد و لمس به بروز می کند. در این مرحله اگر درمان صورت نگیرد و شخص همچنان در محیط سرد باقی بماند، دچار یخ زدگی شده و پس از آن بافت مردگی ایجاد می شود. پس از ظهور علایمی مانند خواب آلودگی و افزایش فشار خون فرد مصدوم دچار اغما شده و می میرد.

افزون بر این عوارض بالا، سرما باعث تسهیل یا تشدید در برخی از بیماری های عفونی و بیماری های حساسیت زای دستگاه تنفسی می شود که می توان به طور نمونه از سینه پهلو، برونشیت، آسم و زکام نام برد. همچنین، بررسی ها نشان داده که سرما در ایجاد حوادث ناشی از کار نقشی مهم دارد و هرچه دمای محیط کار سردتر باشد، تعداد حوادث نیز افزایش می یابد.

یخ زدگی

بافت یخ زده به رنگ سفید یا آبی روشن در می آید،ممکن است قوام نرم یا سفت داشته باشد، هنگام لمس کردن سرد و بی حس است، چرا که آسیب ناشی از سرما ایجاد بی حسی عصبی می کند و شخص هیچ احساسی ندارد تا زمانی که برای اولین بار پا یا دست سرما زده خود را ببیند.خیلی از علایم تا زمانی که پا دوباره گرم نشود، دیده نمی شود. در نوع خفیف علایم شامل گزگز، بی حسی و خارش است،با افزایش شدت دامنه، حرکت عضو کاهش پیدا می کند و تورم شروع می شود. با گرم شدن، سوزش و درد عضو شروع می شود. عضو سرما زده رنگ پریده می شود و شروع به تاول زدن می کند که ممکن است تاول ها حاوی خون همراه باشد، مرگ بافتی و سیاه شدن عضو نیز به تدریج پدید می آید. آسیب بافت در اثر یخ زدگی همانند درج هبندی سوختگی به 4 درجه از نظر شدت تقسیم می شود:

    درجه یک: یخ زدگی بدون تاول، پوست معمولا وجود دارد و از بین نرفته است.
    درجه دو: در یخ زدگی با تاول های شفاف و بدون خون
    درجه سه: یخ زدگی با ازبین رفتن و مرگ پوست که تاو لهای خونریزی دهنده همراه است.
    درجه چهار: یخ زدگی با گرفتاری باف تهای سخت مثل استخوان که تغییر شکل اندام را به همراه دارد.

عوامل افزایش دهنده عوارض سرما در محیط کار:

دیابت شیرین،بیماری های رگ های خونی مثل پدیده رینود، بیماری رشته های عصبی محیطی، سیگار کشیدن ، سوءمصرف الکل ، وزش باد که باعث تأثیر بیشتر سرما می شود. سن بالا که باعث کاهش مقاومت می شود.

سرمای حاصل از وزش باد و هایپوترمی

کاهش گرمای بدن بیش از مقدار تامین آن را که براثر سرمای حاصل از وزش باد یا به علت های دیگر ایجاد می شود هایپوترمی می گویند. هایپوترمی یک بیماری عمومی (سیستمیک) است که به دنبال کاهش دمای بدن باعث آسیب به همه ارگان های بدن و اختلال کارکرد آنها می شود. این وضعیت در صورت پیشرفت و عدم درمان می تواند باعث مرگ انسان شود.

اگر دمای بدن انسان را 37 درجه سلسیوس در نظر بگیریم، افزایش یا کاهش یک درجه دما سبب ایجاد تب یا لرز در بدن می شود. بخشی از گرمایی که در عضلات تولید می شود به داخل جریان خون گسترش می یابد و بخشی دیگر به سطح پوست بدن هدایت می شود که معمولا دمای آن حدود 2 تا 5درجه از اندام های داخلی کمتر است.

بر اساس تحقیقات انجام شده، اگر دمای داخل بدن به 35 درجه برسد، سبب بی نظمی و نا هماهنگی در فعالیت اعضای بدن، و اشتباه در اعمال وکارها می شود. بیمار اغلب تصور می کند که خود و دیگران بدون صدا حرف می زنند. اگر کاهش دما ادامه یابد انقباض عضلات، عدم تمرکز و بی دقتی در عمل و چشم ها مشاهده می شود. و به تدریج حالت تسلیم پذیری و انفعال در شخص ظاهر می شود. این کاهش سطح هوشیاری به علت کاهش رسیدن اکسیژن به مغز و کاهش دمای مغز است. هنگام ورزش باد، دمای هوا با یک رابطه غیر خطی کاهش می یابد. تا آن جا که می توانید در هنگام روبرو شدن با سرما، بدن و لباس کار های خود را خشک نگاه دارید؛ زیرا لباس کار خیس حدود 90 درصد از قدرت پوشش و عایق بندی خود را از دست می دهد.

کاپشن کار از نوع گورتکس که قابلیت تنفس، ضد باد و آب بودن را دارند، برای مکان های سرد بسیار ایده آل است. پوشیدن لباس بادگیر بدون خاصیت تنفس که موجب تعریق زیاد می شود، توصیه نمی شود. نوشیدنی های گرم نظیر قهوه غلیظ، چای، شیر نسکافه و…کمک بزرگی برای جلوگیری از هایپوترمی است. شخص مبتلا به هایپوترمی نباید از مشروبات الکلی استفاده کند. لازم به ذکر است که نباید دمای نوشیدنی از دمای بدن خیلی بیشتر باشد، زیرا با خوردن یک نوشیدنی داغ، مغز به رگ های سطح پوست بدن فرمان می فرستد وسبب گشاد شدن آنها می شود که این امر تنها موجب اتلاف بیشتر دما از سطح بدن می شود.

اگر لباس های شما بر اثر برف یا باران یا به هر علت دیگر خیس شد سعی کنید آنها را عوض کنید. در ضمن اولین کار هنگام وارد شدن به پناهگاه یا چادر می تواند عوض کردن لباس های زیر، و پوشیدن لباس نخی خشک باشد.با مصرف غذا های گرم وانرژی زا و استراحت انرژی گرمایی از دست رفته را مجددا تامین کنید.داشتن یک روحیه قوی و نباختن خویش در هنگام شرایط بحرانی یک اصل بسیار مهم است.

افزایش مرگ و میر در فصول سرد سال فقط به علت اثر مستقیم سرما برای ایجاد هیپوترمی نیست، بلکه ناشی از اثرات غیرمستقیم آن بر روی ارگان های مختلف بدن است. حتی تماس کوتاه مدت با سرما و وزش باد می تواند سبب انقباض عروق محیطی و افزایش غلظت خون و گلبول های قرمز و سفید و پلاکت ها شود.

این تغییرات زمینه را برای ترومبوز شریانی فراهم می کند و به ترومبوز عروق کرونر و حوادث عروقی مغز منجر می شود. از طرف دیگر، همراه شدن این تغییرات با فعالیت شدید بدنی می تواند به تشدید آنژین صدری، فیبریلاسیون بطنی و مرگ منجر شود.

همچنین در فصول سرد سال به علت تراکم جمعیت در مکان های بسته، فقدان تهویه مناسب، اثر مهاری سرما بر روی حرکت مژک های تنفسی، احتقان عروق

خونی ریوی و تجمع مایعات در نسج بینابینی ریه ناشی از عوارض سرما در محیط کار، احتمال بروز عفونت های دستگاه تنفسی افزایش می یابد که این وضعیت در افراد مسن خطرناک بوده و سبب افزایش مرگ و میر می شود.

همچنین عوارض سرما در محیط کار می تواند به عنوان یک عامل تشدیدکننده یا ایجادکننده آسم برونشیال عمل کند. درصورت بروز لرز، سرما سبب کاهش بازده کاری فرد می شود، درصورتی که لرز ایجاد نشود، بازده کار در سرما با بازده آن در گرما تفاوتی نخواهد داشت. همچنین استفاده از لباس کار زمستانی سنگین و ضخیم نیز سبب کاهش بازده کار در حدود 5 درصد می شود. انجام کارهای دستی ظریف نیازمند سلامت حس لامسه و فعالیت دقیق عضلات کوچک دست و نرمش مفاصل انگشتان است و سرما با ایجاد اختلال در کلیه این موارد، خطر اشتباه و بروز حادثه را افزایش می دهد. توقف در انجام کار برای گرم کردن دست ها سبب کندی کار م یشود. اگرچه استفاده از انواع دستکش ایمنی، سردشدن دست ها را به تأخیر می اندازد، اما این امر در بیشتر موارد، سبب کاهش مهارت در انجام امور محوله می شود.

کمترین شیوع حوادث دردرجه حرارت ایده آل بین 18 تا 20 درجه سانتی گراد است و در حرارت های بالاتر یا پایین تر، شیوع حوادث افزایش می یابد. علاوه بر این باید توجه داشت کارگرانی که در سرما کار می کنند، در معرض مخاطراتی مثل تصادفات، سقوط ها، و حتی سقوط بهمن و مدفون شدن زیر برف هستند.

برای انتخاب افراد مناسب، باید از نوع کار، شرایط محیط و لباس هایی که در آن محیط پوشیده می شود اطلاع داشت. اصولاً گزینش افراد زیر برای کار در محیط های سرد توصیه نمی شود.

     افراد چاق برای کار در سرما مناسب نیستند زیرا پوشیدن لباس های ضخیم توسط این افراد فعالیت آنها را بسیار تحت تأثیر قرار می دهد.
     بیمارانی که امکان کاهش ناگهانی هوشیاری در آنها وجود دارد (صرع، آریتمی، سنکوپ، دیابت کنترل نشده).
     بیمارانی که سرما سبب تشدید بیماری آنها می شود (آنژین صدری، انفارکتوس، میوکارد، آسم، تب یونجه).
     بیمارانی که اختلال تنظیم درجه حرارت دارند (هیپوتیروئیدی، کارسینوم ها، سیروز، نارسایی آدرنال،الکلیسم).
     افرادی که مبتلا به اختلالات عروقی اندام ها هستند.
     افراد مبتلا به کرایوگلوبولینمی و آنمی های همولتیک ناشی از سرما
     افرادی که تحت عمل جراحی پیوند پوستی قرار گرفته اند.

آموزش اصول ایمنی و بهداشتی و همچنین عوارض سرما در محیط کار به کارکنان شاغل در محیط های سرد، از اهمیت خاصی برخوردار

است، افراد باید به طور دقیق با علایم سرمازدگی آشنا باشند و در صورت پیدایش علایم به سرعت خود را گرم کنند.

– هیچ کس نباید به تنهایی وارد محوطه سرد شود.

– پوشیدن لباس های ضدآب و بادگیر در صورت لزوم مفید است.

– تعویض مکرر لباس های مرطوب و خشک نگاه داشتن دست ها و پا ها توصیه می شود.

– افراد باید از خطرات افروختن آتش و احتمال مسمومیت با اکسید کربن آگاه باشند.

– استفاده از غذاها و نوشیدنی های گرم طی کار برای حفظ دمای بدن مفید خواهد بود.

– در درجات پایین تر از 1- درجه سانتی گراد باید ابزارهای فلزی با دسته های عایق به کار گرفته شوند.

– درصورتی که دمای محیط کمتر از 16 درجه باشد و کارگر مشغول انجام کارهای نشسته با انگشتان باشد، استفاده از منبع حرارتی الزامی است ولی چنانچه نیازی به کار با انگشتان نباشد، می توان فقط از دستکش کار بافتنی استفاده کرد.

– در کارهایی که همراه با فعالیت بدنی بوده و غیر نشسته انجام می شوند، استفاده از دستکش در دمای کمتر از 4 درجه توصیه می شود.

– پیش از ورود به محل سرد باید از خشک بودن لباس ها و نداشتن عرق، اطمینان حاصل کرد.

– درصورتی که لباس های موجود به قدر کافی از کاهش دمای بدن جلوگیری نمی کنند، باید کار را تا اصلاح وضعیت، متوقف نمود.

– نباید از از صندلی های فلزی استفاده کرد.

– باید از قرار گرفتن در کوران جریان هوا پرهیز کرد.

– استفاده از عینک ایمنی در مناطق پوشیده از برف و یخ برای محافظت چشم ها ضروری است.

– در دمای کمتر از 16 درجه، قرار دادن دماسنج در مناطق مختلف کارگاه الزامی است.

– درصورتی که دما به پایین تر از صفر کاهش یابد، باید از تماس مواد فرّار با پوست اکیداً خودداری شود.

– در محیط های کاری که احتمال سرمازدگی وجود دارد، در هر قسمت باید یک نفر با لباس مخصوص و آشنا به کمک های اولیه برای کمک به افراد حادثه دیده حضور داشته باشد. البته بهتر آن است که کلیه کارگران با اصول کمک های اولیه در سرما آشنا باشند.

– بهترین راه پیشگیری از سرمازدگی، پوشاندن مناسب نواحی است که در معرض بیشتر سرما قرار دارند مثل: گوش، بینی، دست، پا و سر. پوشیدن چند لباس روی هم به جای یک لباس بهتر است و استفاده از لباس بادگیر ضد آب که مانع نفوذ رطوبت به پوست می شود مثل لباس پلی استر و چرمی نیز پوشش بهتری را در مقابل سرمازدگی تامین می کند.

– هنگام کار در محیط های سرد، استفاده از دستکش بافتنی،کلاه و لباس کار زمستانی گرم می تواند از کاهش درجه حرارت بدن و بروز عوارض ناشی از سرما جلوگیری کند.

– در مورد کسانی که باید در سرما کار کنند لازم است دقت کرد تا افرادی که سابقه آسیب دیدن از سرمازدگی را دارند یا آن هایی که به اختلالات عروق محیطی مبتلا هستند، همچنین معتادان به سیگار و الکل، از کار کردن در چنین محیطی منع شوند.

– سرما بر روی بعضی از بیماری ها مانند بیماری های ریوی، کلیوی و روماتیسمی اثر تشدید کننده دارد در نتیجه باید از کار کردن افراد مبتلا به این بیماری ها در سرما جلوگیری شود.

– برنامه ریزی صحیح کار، یعنی تعیین زمان های استراحت برای گرم کردن بدن در حین کار.

برای کارگرانی که در محیط های سرد کار می کنند با به کار بستن تدابیر زیر می توان عوارض سرما در محیط کار را کوتاه کرد:

– آماده کردن قطعات و لوازم مورد نیاز در جایی گرم، به طوری که کمترین میزان کار ممکن در هوای سرد باقی بماند.

– استفاده از اتاقک های مخصوص و گرم برای انجام تعمیرات لازم که امکان انجام آن ها در داخل محیط بسته وجود دارد.

– استفاده از چادرهای مخصوص برای کارهای ساختمانی در هوای سرد و محصور نمودن محیط کار

– با اتخاذ تدابیر زیر از شدت سرما در محیط کاسته می شود:

– استفاده از لباس های گرم و مناسب و لوازم ایمنی و حفاظت فردی، مانند دستکش و کلاه.

– اجرای برنامه کار- استراحت، به طوری که استراحت در محیط گرم انجام شود.

– استفاده از محیط گرم برای غذا خوردن

– استفاده از غذا و نوشیدنی های گرم برای مناطق سرد.

– حفظ گرمای بدن با استفاده از پوشاک کافی پوشاندن بدن در مقابل آب و باد.

– اجتناب از فشردگی اجزای بدن با لباس و سایر وسایل به ویژه پرهیز از پوشیدن کفش ایمنی تنگ.

– پوشیدن دستکش هایی که جای چهار انگشت را باهم و جای یک انگشت را جداگانه دارند (به جای دستکشهای عادی)

– خشک نگه داشتن بدن

– پرهیز از تماس مستقیم با فلزات هادی حرارت

– حفظ آب بدن و مصرف کالری به مقدار کافی

– خودداری از نوشیدن الکل پیش از قرار گرفتن در معرض سرما

– تکان دادن مداوم دست و پا هنگام موجهه با سرمای شدید.

عوارض سرما در محیط کار که برای بیماران ترومائی  ایجاد می شود و نیازمند توجه خاص است، عبارتند از:

– خونریزی ها در سرما سبب بروز سریع شوک و اغما می شود.

– زخم های باز به سرعت یخ می زنند.

– بستن تورنیکه برای کنترل خونریزی، احتمال بروز یخ زدگی را کاهش می دهد.

– بی حرکت بودن شکستگی سبب کاهش متابولیسم می شود.

– کاهش هوشیاری به دنبال ضربه به سر، سبب کاهش متابولیسم شده و فرد را مستعد سرمازدگی می کند.

توجه: باید گرم کردن عضو طی چند ساعت انجام پذیرد، روند بهبود می تواند دردناک باشد. امکان دارد به دنبال گرم کردن، تاول هایی در پوست ایجاد شود که باید پانسمان ساده شوند.

هنگام گرم کردن، از نوشیدنی های گرم مثل قهوه یا چای استفاده کنید. هرگز از الکل یا سیگار هنگام گرم کردن استفاده نکنید. هرگز محل یخ زده را ماساژ ندهید. بعد از گرم کردن عضو توجه داشته باشید چنانچه عضو دوباره در معرض سرما قرار گیرد، آسیب مجدد وارده بسیار شدید تر از قبل است.چنانچه با گرما درمانی عملکرد و رنگ عضو بهبود نیافت، فوری به یک مرکز اورژانس مراجعه کنید.

عوارض سرما در محیط کار که نیاز به مراجعه به پزشک می باشد:

اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم سرمازدگی دارید، یا این علایم را در شخص دیگری مشاهده کردید . اگر یکی از موارد زیر هنگام درمان رخ دهد :

افزایش درد، تورم ، قرمزی ، یا ترشحات ناحیه سرمازده، تب ، دردهای عضلانی ، منگی یا احساس کسالت

اگر دچار علایم جدید وغیرقابل توجیه شده اید . داروهای استفاده شده برای درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.

با عضو سرما زده چکار کنیم؟

در نوع سطحی و خفیف سرما زدگی اندام ها می توان انگشتان را با قراردادن در زیر بغل خود و یا فرد همراه به تدریج گرم کرد و یا با فشار خیلی ملایم یا دست گرم، این کار را انجام داد،باید از مالیدن و یا ماساژ آن ها به شدت پرهیز کنیم، چرا که این کار به بافت های سرما زده آسیب جدی وارد می کند.

در مورد پا ها نیز، در صورت امکان کفش ها و جوراب در یک محل مناسب در آورده شود و بعد از گرم کردن مجاورتی با استفاده از گرمای بدن خود یا دو دستمان، جوراب پشمی و یا پوشاک گرم دیگری به پا کرد.

مهم این است که علایم ابتدایی را جدی بگیریم و قبل از این که به مراحل جدی تر برسد، به راحتی آن را درمان کنیم. در این صورت هنگام کوهنوردی در هر مرحله از صعود که باشیم باید آنرا متوقف کنیم، زیرا داشتن انگشتان سالم برای صعودهای بعدی واجب تراست.

در نوع شدیدتر، اقدام سریع برای گرم کردن عضو در دمای کمی بالاتر از دمای بدن به طور حتم باعث کاهش آسیب و مرگ بافتی خواهد شد، یعنی عضو یخ زده باید به مدت 15 تا 30 دقیقه در آب با دمای 40 تا 42 درجه سلسیوس قرار گیرد. آب در این دما برای یک دست سالم فقط احساس گرما ایجاد می کند نه داغی، به عبارتی ولرم است. باید از گرمای خشک و مستقیم مثل اجاق حرارتی و یا آتش به شدت پرهیز کرد. بعد از انجام این کار و حرارت پوستی طبیعی شد، معمولا بعد از همان 30 دقیقه، این کار را متوقف می کنیم، ولی می توان آن را تا طبیعی شدن دمای پوستی هر بار به همین مدت تکرار کرد.

گرم کردن با ماساژ، نرمش عضو و یا قرار دادن عضو در برف به شدت ممنوع است و باعث آسیب جبران ناپذیر به عضو سرما زده می شود، چون بافت آزرده توسط سرما به شدت آسیب پذیر است و حتی ماساژ ملایم آن نیز ممکن است باعث افزایش مرگ بافتی شود.

یک نکته خیلی خیلی مهم که گاهی رخ دادن آن برای ما اجتناب ناپذیر است، امکان دوباره یخ زدن عضو است. در این موارد که احتمال دوباره یخ زدن عضو را می دهیم،نباید عضو یخ زده را گرم ویا به اصطلاح یخزدایی کنیم حتی اگر مجبور باشیم ساعت ها با عضو یخ زده راه برویم، چرا که دوباره یخ زدن عضو از نظر مرگ بافتی ایجاد شده، به مراتب زیان بارتر است.

عضو سرما زده را باید به شدت از آسیب های فیزیکی مثل ضربه، فشار و سایش محافظت کنیم، نباید برای بافت های سرما زده که هنوز مشکوک به زنده بودن هستند، درمان فیزیکی زود هنگام را شروع کنیم. (قطع عضو و یا تراشیدن)، بیمار باید با بالا نگه داشتن عضو مبتلا استراحت مطلق داشته باشد،همچنین به هیچ وجه نباید از عضو سرما زده استفاده کند.

در مورد پا حتی برای کارهای بهداشتی فردی نیز مجاز به راه رفتن نیست.
کمک های اولیه برای فرد آسیب دیده به دلیل عوارض سرما در محیط کار:

    با رعایت اصول ایمنی ابتدا بیمار را از تماس بیشتر با سرما نظیر باد و تماس با سنگ،یخ وبرف بازدارید.
     ارزیابی اولیه مصدوم و انجام مراحل کنترل راه هوایی، تنفس، ضربان قلب و دیگر کمک های اولیه ی ضروری در صورت لزوم.
     بیمار را در یک پوشش محافظ بپیچید به طوری که سر و گردن را بپوشاند.نباید دست ها و بازو های مصدوم در تماس با بدنش باشد. زیرا این کار باعث می شود حرارت بدن مصدوم به خارج منتقل شود.
     انتقال مصدوم به مکان گرم و خشک ودور از باد و ترجیحاً سربسته.
    خارج کردن لباس های مرطوب، خیس یا تنگ مصدوم و در صورت امکان پوشاندن لباس خشک به مصدوم و قرار دادن وی در داخل کیسه خواب یا انداختن پتوی گرم و خشک بر روی او.
    – هیچگاه بدن مصدوم را با مالش گرم نکنید و او را نیز تشویق به انجام فعالیت های بدنی و راه رفتن نکنید.
    به دلیل کاهش درجه حرارت بدن و بروز اختلال در سیستم الکتریکی قلب، هر ضربه ی ناگهانی ممکن است منجر به بی نظمی های بسیار شدید و کشنده در ضربان قلب فرد شود. بنابراین حتی برای خارج کردن لباس های مصدوم ابتدا آن ها را قیچی و سپس از بدن مصدوم خارج کنید.
    در صورتی که فرد هوشیار است و دچار تهوع و استفراغ شدید نیست، می توانید، نوشیدنی و غذای گرم به وی دهید.
    نکته: برای کنترل نبض مصدوم مبتلا به هیپوترمی باید حدود 30 تا 45 ثانیه صبر کنید.
    مهم: حتی در صورت فقدان هوشیاری و دیگر علایم حیاتی مثل تنفس و نبض نباید فرد را مرده قلمداد کرد.
     نباید به مصدوم بیهوش نوشیدنی دهید.

 

ارسال نظر
نام شما :
تلفن تماس :
متن پیغام :
10 / 10
از 1 کاربر
نمایش همه
علاقه مندی ها ()